czwartek, 30 października 2014

RESZTKI!!! OŁ JEEEEE:)



Chciałam kupić suwak do sukienki, którą szyję. 
Rozsądek podpowiadał mi, żeby iść do pasmanterii za rogiem, ale serce kazało mi jechać po ten jeden suwak 50 km dalej, do hurtowni pasmanteryjnej.
I nie żałuję, że go posłuchałam, bo o to już przy wejściu moim oczom ukazały się całe wory resztek tasiemek różnorakich. Wory po pół kilo każdy:)

Rozsądek podpowiadał, że jeden woreczek wystarczy, a serce w tym czasie ładowało koszyk worami po brzegi. Po suwak musiałam się wracać, bo serce, nie przypomniało mi jaki był cel mojej wyprawy, a rozum już się nawet nie odzywa, po tym jak Pani z hurtowni zadzwoniła do mnie, że zostawiłam u nich kartę kredytową, którą płaciłam przy kasie za suwak. Rozum jest chyba zły, że będziemy musieli tam wrócić;)

PS. Mamy już kilka pomysłów na przerób zawartości worów, ale może coś jeszcze podpowiecie:)





















poniedziałek, 20 października 2014

BIZNESWOMEN 2014




Chyba zostaniemy Bizneswomen roku. 
Zgodziłyśmy się uszyć TIPI za 160 zł.
 Kije kosztowały 100 zł, a materiał 60.
Dziękuję:)
Pozostaje mieć nadzieję, że nowa właścicielka będzie miała z niego taką samą radochę jak Tośka, której ta Indiańska budowla wyrosła na jakiś czas w przedpokoju.  
PS. Cenne wskazówki, szczególnie w temacie jak zrobić, żeby się nie narobić znalazłyśmy u mama-granda. Dzięki Ci dobra kobieto!







piątek, 17 października 2014

POM PON



Korzystając z tego, że puszka Pandory przymknęła chwilowo swe wieko, po serii zdarzeń, która nie pozwala nam wierzyć w to, że nieszczęścia chodzą TYLKO parami, łapiemy oddech  i mamy nadzieję wrócić do beztroskiego blogowania, śmichów chichów i takich tam:)
Na dobry początek będzie kolorowo. 
W Gold Polu, hurtowni pasmanteryjnej, kupiłyśmy w promocji tiulowe rolki , we wszystkich kolorach tęczy. Zrobiłyśmy z nich masę pom ponów, które stanowiły element scenografii warsztatów,  które przeprowadziłyśmy w ostatni weekned. 
Na pewno nadrobimy relację z nich jak tylko dostaniemy zdjęcia, bo same nie miałyśmy czasu ich robić.
Koniecznie też musimy zrobić zdjęcia prac, które na warsztatach powstały, bo chwilowo jeszcze jesteśmy w ich posiadaniu. 
Jesteśmy naprawdę pokrzepione tym, jaki twórczy potencjał drzemie w narodzie:)
Z jaką pasją i zaangażowaniem, od najmłodszego do najstarszego, zabrali się do dzieła. Wszystko to w słusznym celu, bo prace będą licytowane na aukcji, z której dochód będzie przeznaczony na cele charytatywne.  
Bardzo się cieszymy, że mogłyśmy w tym wszystkim wziąć udział.


 
Pompona zrobić jest bardzo prosto. My wykorzystałyśmy ten sam patent co do pomponów z wełny. 
PS. Pozdrawiam sąsiada, który po zakupie sokowirówki, postawił piękny, duży świeżutki karton obok śmietnika, dzięki czemu nie musiałam dać nura do pojemnika jak to pierwotnie zaplanowałam, po tym jak Ewka  mnie po niego wysłała.